|
1955 - 1960
|
|
Tussen deze moeilijkheden door waren er gelukkig ook positieve voorvallen te melden, zoals de aankoop van nieuwe lessenaars, geheel te betalen uit een nog te houden openbare lijstcollecte, die dankzij de inzet van een zestal dames een bedrag van f 496,-- opbracht. Als "een grote dag" staat geboekstaafd de 25e juli 1955. Op die dag was er in Muiden een ongewone drukte vanwege een film die werd opgenomen en waarin Crescendo centraal stond. Een belevenis voor de (27) muzikanten, die zichzelf bij het vertonen van deze film op 29 en 30 december 1955 op het witte doek terugzagen. Prachtig toch zeker! De subsidie-aanvraag waarop de burgemeester zo negatief reageerde werd door de gemeenteraad gehonoreerd met een bedrag van f 200,--. Een welkome baat voor de kas die, hoewel minder zorgelijk, toch best extra-inkomsten kon gebruiken. Vandaar dat er een bazar met een grote verloting daaraan verbonden werd gehouden op 28, 29 en 30 juni 1956 in de tuin van café Gieling. Die bracht een bruto-bedrag van f 3.001,23 op en na aftrek van de kosten ad f 1.510,23 kon een bedrag van f 1.491,-- als netto-winst worden geboekt. Een flinke steun in de rug voor het komende feest ter herdenking van het 60-jarig bestaan van Crescendo, dat gepland was in de maand september 1956. In vergelijking met de viering van het 50-jarig bestaan waarover we u uitvoerig hebben geïnformeerd, heeft de herdenking van het 60-jarig bestaan op een soberder wijze plaatsgevonden, hetgeen we uit de notulering opmaken. Soberder, dat wil zeggen een receptie in hotel Vechtzicht onder leiding van ceremoniemeester de Jonge. Talrijke sprekers voerden het woord. Vele lieten hun felicitaties vergezeld gaan van een enveloppe met inhoud, anderen boden bloemstukken aan. Met grote voldoening verantwoordde de penningmeester in zijn kasboek: "Receptieontvangsten f 728,--; Receptiekosten f 120,10". Onder de rij van sprekers was de vertegenwoordiger van de V.V.V., de heer Van Wees, die behalve de bekende enveloppe aan de voorzitter ook overhandigde een enveloppe met daarin de aanmeldingen van 96 nieuwe donateurs en een bedrag van f 170,--, zijnde het resultaat van een middels een folder van de V.V.V., afd. Muiden en Openbare Feesten aangekondigde actie onder de plaatselijke bevolking. Een initiatief, waard om hier vermeld te worden. Het grote aantal donateurs vereiste wijziging te brengen in het wekelijks ophalen van de gelden. Besloten werd dan ook deze éénmaal per jaar te innen. Weliswaar een renteverlies van enkele guldens perjaar, maar daar tegenover stond veel minder administratief werk voor de penningmeester en minder loopwerk voor de incasseerder(s). Na deze zeer geslaagde receptie volgde het probleem van een nieuwe directeur, in verband met het ingediende ontslag van de huidige die vanaf october 1928 het korps had geleid. Op 28 september 1956 nam deze officieel afscheid van de vereniging. In de ontstane vacature werd voorzien door het benoemen van de heer C.H. Rijke uit Hilversum die op 19 oktober 1956 officieel optrad voor een korps met 24 senior-leden. Op diens verzoek werd in de instrumentale bezetting een wijziging aangebracht door de piston te vervangen door de trompet. Het kleine korps, aangevuld met 7 aspirantleden moest de muzikale honeurs verzorgen in het stadje Muiden dat aan de verwezenlijking van zijn uitbreidingsplan (thans bestemmingsplan) bezig was, in casu een toename van de bevolking inhield, waarmede het verenigingsbestuur met zijn activiteiten rekening diende te houden, zoals het uitzien naar een andere plaats voor het musiceren in de open lucht, omdat de muziektent niet langer geschikt was om daarop te concerteren. Niet dat deze daarvoor te slecht was, maar het schutten van schepen door het sluisje vlak naast de tent en het intensieve verkeer op de nieuwe Rijksweg maakten zoveel lawaai dat het niet langer doenlijk was dáár naar behoren te musiceren. Tot de muzikale honneurs behoorde het optreden op 14 en 15 mei 1957 tijdens de feesten ter gelegenheid van de overdracht van het jacht "De Groene Draak" aan prinses Beatrix. Voor deze uitzonderlijke gelegenheid waren de muzikanten gekleed in donkere broek en wit overhemd, hetgeen aan het optreden meer cachet gaf en velen stelden zich de vraag of het zo langzamerhand geen tijd werd uniformen aan te schaffen. Het ging de vereniging voor de wind. Het muzikale peil ging merkbaar omhoog. Praktisch alle instrumenten van de vereniging waren onder de (tien) leerlingen uitgegeven, hetgeen bij nieuwe aanmeldingen wel eens tot moeilijkheden leidde. Financieel was de vereniging sterker geworden, doch er moesten nog wel acties worden ondernomen om het kassaldo op een aanvaardbaar peil te houden, hetgeen in het boekjaar 1956/1957 ternauwernood lukte. De kasmiddelen waren van f 1.471,20 aan het begin van dat jaar teruggelopen naar f 273,53 bij het afsluiten. Een fikse aderlating. Van belang is dan ook het besluit van een groot aantal leden om wekelijks vijftig cent tot één gulden te storten in een instrumentenpot om daaruit in de toekomst aan de vereniging een of meer instrumenten te kunnen aanbieden. Het repeteren in een gehuurd schoollokaal leidde steeds weer tot ontevredenheid bij het actieve bestuur. Een andere repetitie-ruimte had het bestuur bovenaan zijn verlanglijstje staan, aangevuld met wensen met betrekking tot vernieuwing van het instrumentarium, uniformering van het korps en een geschikter plaats voor openlucht concerten, aan het einde van het jaar 1956. Diepe rimpels kwamen op het voorhoofd van de bestuursleden bij de bespreking van dit verlanglijstje, na vernomen te hebben hoe de financiële toestand van de vereniging er voor stond (zie boven). "Kan niet" komt in de notulen niet meer voor, wel duidelijk de wil tot realisering van het een en ander, toen bekend werd dat het gemeentebestuur het plan had een nieuw gymnastieklokaal te bouwen. Het verenigingsbestuur was er als de kippen bij toen dit plan wereldkundig werd. Aan het gemeentebestuur werd het verzoek gericht (brief van 25 mei 1957) om voor de repetities de ruimte boven de kleedruimte van het nieuwe lokaal te mogen gebruiken. Op dit verzoek werd door het college van burgemeester en wethouders in eerste instantie AFWIJZEND beslist, omdat de ruimte niet voor de vereniging ingericht kon worden. Bovendien werd bezwaar gemaakt tegen het vele meubilair dat daar geplaatst moest worden. Dat was de eerste tegenslag die het bestuur te incasseren kreeg. Achteraf zou blijken dat juist deze afwijzing de stoot had gegeven voor de plannen tot realisering van een eigen gebouwtje. Hieraan deed de latere mededeling van het gemeentebestuur deze ruimte alsnog per 1 juli 1958 te kunnen gebruiken niets af. De bezetting van het korps was qua aantal vrij constant (24) en dat gold ook voor de aspirantleden (10). Kwalitatief bleef er een stijgende lijn te constateren, mede - dus niet uitsluitend - dank zij een vijftal leden die zich voorbereiden op het afleggen van het A-examen op 26 en 27 oktober 1957. De vereniging mocht dan wel niet groot zijn, haar prestaties waren uitstekend en tijdens haar optreden op 15 mei 1958 op het concours te Baarn werd een eerste prijs behaald met het hoogste aantal punten van die middag. Een kleine vereniging maar met grote zorgen, vooral financiële, die de bijzondere aandacht van het bestuur vroegen. Als men eerst een ééndaagse bazar moet houden om uit de opbrengst daarvan de kosten voor de winteruitvoering te dekken, dan hapert er iets aan het financiële beleid. En daar ging het bestuur wat aan doen door begin juni 1958 een folder onder de Muidense bevolking rond te sturen met het verzoek om het oud papier voor de vereniging te bewaren. Het ophalen vond éénmaal per maand plaats en wel op maandagavond. Het ingezamelde papier werd door de leden geperst met behulp van een zelf gemaakte kleine pers waarvoor de kruitfabriek het materiaal had geleverd. De opbrengst van 4 maanden inzamelen bedroeg f 363,20, omgerekend c.a. f 91,-- per maand. Deze belangrijke inkomstenbron bracht een aanmerkelijke verruiming in de financiële toestand. Bij zijn streven de inkomsten te vermeerderen werd het bestuur geholpen door de plaatselijke V.V.V. "Amuda". Deze vereniging hield in de maand september 1958 een openbare lijstcollecte, geheel ten bate van Crescendo. Deze geste bracht een bedrag op van f 858,10 en werd aan de voorzitter overhandigd op de jaarvergadering van 6 november 1958. Uit dit bedrag kon het instrumentarium worden nagezien en aangevuld. Aangekocht werden een tuba, bugel en trombone, die in de etalage van de winkel van Gort werden tentoongesteld, onder vermelding dat de aankoop had plaatsgevonden uit de huis-aan-huiscollecte, georganiseerd door de V.V.V. Op het instrumentenfonds werd een beroep gedaan bij het aankopen van een nieuwe bariton. Deze aankopen en de revisie van de instrumenten hadden het instrumentarium weer op een (muzikaal) verantwoord niveau gebracht. Het had dan wel veel inzet gekost, maar het resultaat mocht bekeken worden. De penningmeester schreef hierover in zijn toelichting op de rekening over 1958: "Veel geld is er de laatste jaren aan de instrumenten besteed, maar ons instrumentarium is nu dan ook in z'n geheel in goede staat. Menige vereniging keek op het concours in Weesp dan ook met jaloerse blikken naar onze prachtige instrumenten. Hulde aan al degenen, die dit resultaat in een luttel aantal jaren wisten te bereiken. Crescendo en neringdoend Muiden, in de loop der na-oorlogse jaren door een hechte band samengebracht; Crescendo en de Muidense burgerij in de loop der laatste jaren onverbrekelijk met elkaar verbonden, zo was door een causaal verband de positie van de vereniging ten opzichte van de gemeenschap. Een groot deel van de bevolking beschouwde Crescendo als zijn muziekkorps en velen keken dan ook raar op, toen de vereniging zich mengde in de binnenlandse politiek. Wat voor een stunt had het bestuur nu uitgehaald? Wel, op 12 maart 1959 werden de verkiezingen gehouden voor de Tweede Kamer en zoals dat gebruikelijk was (en nog is) werden op de vooravond en -nacht door de politieke partijen hun propaganda-blaadjes rond gebracht. Op die bewuste avond liet Crescendo huis-aan-huis een speciaal gevouwen folder in de brievenbussen glijden waarin de kiezer werd opgewekt niet alleen op zijn partij te stemmen maar ook de vereniging te steunen. Deze actie werd door de bevolking zeer gewaardeerd en beloond met..... één donateur. Na een druk winterprogramma kon in het voorjaar 1959 meer aandacht worden besteed aan andere zaken. Aan de uniformering van het korps werd prioriteit verleend. De leden waren het er over eens "oud hollandse kostuums" aan te schaffen. Uit de kas kon deze investering niet worden gefinancierd, zodat het bestuur ging praten met beschermheer Donker, die bereid bleek een renteloos bedrag van f 2.000,-- gedurende 3 á 4 jaren ter leen af te staan. Na deze toezegging werden de maten van de muzikanten genomen en naar stof voor het uniform gezocht. Uit de vereniging kwam tijdens deze voorbereidingen steeds meer verzet tegen het gekozen uniform. Bovendien waren de opposanten van mening dat er een te grote lening moest worden afgesloten omdat de toegezegde f 2.000,-- verre van toereikend was. Gelet op het sterk teruglopende animo voor het ophalen van oud papier was het bestuur bang geworden een te groot bedrag in de uniformen te steken. Na diverse besprekingen werd dan ook besloten het plan van uniformering tijdelijk in de ijskast te zetten. Dan maar niet geuniformeerd - zoals steeds - medewerking verlenen aan de plaatselijke activiteiten, zoals de viering van Koninginnedag, een ballonnenwedstrijd, de dodenherdenking, het bevrijdingsfeest, het binnenhalen van de ouden van dagen, de feestelijkheden rond het 25-jarig bestaan van de woningbouwvereniging "Ons Belang", bij de actie van de speeltuinvereniging "De Woelwaters" tot donateurwerving en de Holland zeilweek. Al deze activiteiten vonden plaats in het jaar 1959. |